W dniu ukończenia 97 lat, 1 października 2023 r., odeszła na niebiańskie szlaki
Janina Barbara Twaróg
Członek Honorowy PTTK
jedna z najjaśniejszych osobowości
w Polskim Towarzystwie Turystyczno-Krajoznawczym
Członek Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego od 1948 r., a od 1951 r. Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego. Działalność społeczną podjęła przed 78 laty, w 1955 r. w Oddziale Krakowskim PTTK. Pełniła wiele różnych funkcji na wszystkich szczeblach organizacyjnych Towarzystwa. Przyjęte na siebie zadania wypełniała z wysoką klasą i dużą odpowiedzialnością. Każdy kto się z nią zetknął zapamiętał jej serdeczny uśmiech, ogromną życzliwość i kulturę osobistą. Taką była, działając wśród przewodników, instruktorów krajoznawstwa, popularyzatorów wiedzy o regionie i szkoląc kolejne kadry. Dbała też o pamięć w Towarzystwie, działając w Komisji Historii i Tradycji Zarządu Głównego PTTK w latach 1997‒2009 oraz pisząc artykuły, które ukazywały się między innymi w „Studiach i materiałach z dziejów krajoznawstwa polskiego”.
Była kreatorką programu krajoznawczego Towarzystwa. Działała przez wiele lat w Komisji Krajoznawczej Zarządu Głównego PTTK (1985‒1997). Przygotowywała konferencje, sesje przed kongresami krajoznawstwa polskiego – w Płocku (1980), w Opolu (1990), w Gnieźnie (2000) i w Olsztynie (2010). Uczestniczyła również w obradach tych kongresów. Była organizatorką bądź współorganizatorką konferencji krajoznawczych w Krakowie i regionie, 100-lecia Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego (Małopolska‒Śląsk) 2006 oraz szeregu innych o tematyce krajoznawczej w miejscowym, jak i pozamiejscowym środowisku.
Jak mało kto troszczyła się o ciągłość pokoleniową w PTTK. Nie tylko przygotowywała materiały szkoleniowe, ale i organizowała szkolenia oraz była wykładowczynią na kursach przewodników terenowych, miejskich i górskich, instruktorów krajoznawstwa, przodowników turystyki pieszej, także dla działaczy regionu krakowskiego.
Była urokliwą popularyzatorką wiedzy krajoznawczej. W Polskim Radiu Kraków uczestniczyła w audycjach „Plecak informacji turystycznej” (1975‒1981), popularyzując walory krajoznawcze przede wszystkim regionu krakowskiego. Jej zachwyt nad Krakowem i Ojcowem, Jurą Krakowsko-Częstochowską i Beskidami, Lanckoroną i Starym Sączem, Limanową i Rabką udzielał się wszystkim, którzy z Nią wędrowali. Była autorką opracowań krajoznawczych (jak „Skok za miedzę”, „Torfowiska w Sudetach i Karpatach”) oraz tras po najbliższym regionie i po Polsce dla potrzeb PTTK i biur turystycznych.
Z ramienia PTTK była również członkiem Rady Naukowej Ojcowskiego Parku Narodowego w latach 1999‒2009.
Razem ze swoim mężem Zbigniewem, także Członkiem Honorowym PTTK, tworzyli urzekającą parę, będącą swoistym rodzinnym ośrodkiem popularyzacji kultury turystycznej.
Była Zasłużonym Instruktorem Krajoznawstwa, Zasłużonym Przewodnikiem, przodownikiem turystyki pieszej, przewodnikiem terenowym i beskidzkim. Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze wyróżniło Ją Złotą Honorową Odznaką, a 5 września 1997 r. na XIV Walnym Zjeździe nadano Jej godność Członka Honorowego PTTK.
Z wykształcenia była magistrem biologii, absolwentką Uniwersytetu Jagiellońskiego, a z zawodu biologiem, cytologiem.
Za swoją działalność została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Krzyżem Zasługi oraz odznaczeniami resortowymi: złotymi odznakami „Zasłużony Działacz Turystyki” i „Zasłużony Działacz Kultury”, odznaką honorową „Za Zasługi dla Turystyki”, a także wieloma odznaczeniami regionalnymi, w tym: odznaką „Za Zasługi dla Ziemi Krakowskiej” i Odznaką za Pracę Społeczną dla Krakowa.
Była niezastąpionym człowiekiem szlaków turystycznych. Lubiła ludzi i kochała polską ziemię. Swój patriotyzm wyrażała dziesiątkami lat społecznego działania. Zapamiętaliśmy Ją jako prawego i przyjaznego Człowieka, który sobą opromieniał wspólną wędrówkę, promieniejącą ciepłem, dobrem, uśmiechem i życzliwością oraz wysoką kulturą osobistą.
Cześć Jej Pamięci!
Władze Naczelne Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego
