W dniu 22 października 2023 r.,
odszedł na niebiańskie szlaki
Roman Kowalski
Członek Honorowy PTTK
Roman Kowalski, przez przyjaciół zupełnie prosto i zwyczajnie nazywany – Romek, był postacią niezwykłą. Swoją długą i nieprzerwaną przygodę z turystyką, najpierw pieszą rozpoczął stosunkowo późno bo dopiero w 1978 roku, jako w pełni dojrzały mężczyzna, mąż Krystyny i ojciec dwóch wspaniałych synów Piotra i Bogusława. Urodził się 16 lutego 1938 roku w miejscowości Wlewsk, położonej pomiędzy Lidzbarkiem Welskim i Brodnicą.
W Jego pracy zawodowej jako "budowlańcowi" zdarzyło się pracować w Miejskim Przedsiębiorstwie Remontowo – Budowlanym w Brodnicy a nawet w Przedsiębiorstwie Robót Wykończeniowych w stolicy. Dalszą karierę zawodową związał od 1967 roku z Toruńskim Przedsiębiorstwem Budownictwa Ogólnego, późniejszym Kombinatem Budowlanym. W Toruniu błyskawicznie zdał egzamin i otrzymał dyplom mistrzowski w zawodzie murarza, aby w 1974 roku odebrać kwalifikacje jako instruktor nauki zawodu oraz "zaliczył" kurs pedagogiczny dla instruktora praktycznej nauki zawodu. Pasja poznawania kraju dopadła Go podczas pobytu w 1978 roku z młodzieżą w Bieszczadach, w ramach udziału w "Operacji Harcerskiej – Bieszczady 40".
Tam pracował wspólnie z młodzieżą a w wolnych chwilach zabierał ją na niedługie wycieczki turystyczne, których celem były m.in. połoniny, Wetlina, Ustrzyki Dolne i Górne, Stuposiany, Otryt oraz Tarnica. W tym też czasie został członkiem Polskiego Towarzystwa Turystyczno – Krajoznawczego – Oddziału Miejskiego im. Mariana Sydowa w Toruniu, deklarując pracę społeczną jako współopiekun Koła PTTK przy Zasadniczej Szkole Budowlanej. Równocześnie, zaczął organizować obozy wędrowne dla młodzieży szkolnej, w większości po terenach górskich i podgórskich "deptając" kolejno: Bieszczady, Beskid Niski, Gorce, Góry Świętokrzyskie, Karkonosze i Sudety oraz upowszechniać turystykę kwalifikowaną. Po kilku latach tradycyjnego uczestniczenia z młodzieżą w organizowanych imprezach przez Oddział, włączył się w organizację imprez dla dzieci i młodzieży szkolnej, zaczynając w sposób tradycyjny "od chochli", czyli od wydawania posiłków podczas imprezy. Stopniowo coraz intensywniej angażował się w organizację każdej wycieczki i imprezy turystycznej organizowanej przez Oddział Miejski PTTK w Toruniu; zaczął przygotowywać i prowadzić trasy, obsługiwać sekretariat, potwierdzać przejścia, organizować konkursy krajoznawczo – turystyczne, co oznaczało, że dojrzał do stania się jednym z nas – członków kadry programowej Towarzystwa. Pamiętam Jego podniecenie i zdenerwowanie w momencie podejścia do egzaminu na przodownika turystyki pieszej, a także uczucie ulgi i zadowolenia po ogłoszeniu wyników. Uprawnienia te otrzymał w 1990 roku, wówczas "rozwinął skrzydła" i bywał na każdej wycieczce i imprezie organizowanej przez Oddział. Zwykle prowadził dzieci i młodzież wybranymi przez Siebie trasami, po to aby pokazać jej walory krajoznawcze, swoje gawędy dodatkowo wspomaga informacjami krajoznawczymi, które przygotowywał. Współorganizował popularne rajdy "Topienia Marzanny", zloty "Pieczonego Ziemniaka", Ogólnopolskie Zloty Licealistów, oraz Zloty Turystyczne na Pojezierzu Brodnickim. Aktywny uczestniczył w przygotowaniach do eliminacji wojewódzkich – Ogólnopolskiego Młodzieżowego Turnieju Turystyczno – Krajoznawczego oraz Ogólnopolskich Wysokokwalifikowanych Rajdów Pieszych w 1991 i 1997 roku, podczas tych ostatnich prowadził kilkudniowe trasy. W 1994 roku został przodownikiem turystyki motorowej, a od 1998 roku Społecznym Opiekunem Zabytków, sprawując opiekę nad kilkoma dworami i fortyfikacjami toruńskimi.
W 1999 roku wykazał się odpowiednią wiedzą krajoznawczą i otrzymał uprawnienia instruktora krajoznawstwa regionu. Fascynowała Go historia dworów ziemiańskich i wkrótce przejął
organizację wycieczek "Poznajemy pałace i dwory ziemi chełmińskiej", podczas których wykazywał się wiedzą dotyczącą historii obiektu oraz jego właścicieli. Mało tego, poprzez własne kontakty, starał się aby zwiedzany obiekt mógł być udostępniony w trakcie wycieczki dla turystów.
Zawiązał trwałe przyjaźnie z właścicielami i użytkownikami zabytkowych obiektów. W 2004 roku aktywnie współorganizował Centralny Zlot Aktywu Krajoznawczego w Toruniu, w 2005 roku finał centralny Ogólnopolskiego Młodzieżowego Turnieju Krajoznawczo – Turystycznego w Bachotku, a w 2010 roku Ogólnopolski Młodzieżowy Konkurs Krajoznawczy – Poznajemy Ojcowiznę w Toruniu. Poza tym znajdował czas na poznawanie regionu i kraju, intensywnie zdobywając regionalne i ogólnopolskie odznaki krajoznawcze (łącznie 60).
Romek przez lata społecznie weryfikował zdobywane odznaki turystyki pieszej i motorowej. Był, również wieloletnim członkiem Oddziałowej Komisji Rewizyjnej. Mimo różnych obowiązków pełnił rolę ambasadora Oddziału podczas licznie organizowanych centralnych imprez turystyczno – krajoznawczych.
Za działalność społeczną w Towarzystwie otrzymał srebrną i złotą Odznakę Honorową PTTK, złotą odznakę "Za Opiekę nad Zabytkami", odznakę "Za Zasługi dla Turystyki",
Medal Komisji Edukacji Narodowej oraz Złoty Krzyż Zasługi RP. Nie byłbym do końca szczery, gdybym pominął jeszcze jedną pasję Romka, mianowicie etap przygotowywania uczniów do eliminacji wojewódzkich i centralnych w zawodach murarz, malarz i posadzkarz, którymi żył od 1977 roku do teraz. Ponad 30 krotnie jego zespół był laureatem eliminacji centralnych, kilkakrotnie też Jego wychowankowie zajmowali pierwsze miejsca, czyniąc Jemu, szkole i Toruniowi wielki splendor.
Na czym polegała niezwykłość Romka?
Przede wszystkim był osobą niezwykle pogodną, serdeczną i skromną, nie żądną tytułów ani zaszczytów, realizującą powierzone na codzień zadania. Był autorytetem dla młodszej części naszej kadry, która próbowała Go naśladować. Był, także zaangażowanym działaczem społecznym, naszym kolegą i przyjacielem, jednym z filarów Oddziału Miejskiego PTTK, na którego zawsze można było liczyć, nawet w najmniej nieprzewidzianych sytuacjach. Wiedza teoretyczna i praktyczna w zakresie turystyki kwalifikowanej i krajoznawstwa, którą posiadał stawiała Go w rzędzie wybitnych działaczy Polskiego Towarzystwa Turystyczno – Krajoznawczego w kraju. 10 lat temu Romek w uznaniu poniesionych zasług został Członkiem Honorowym PTTK.
Romku, spokojnie wędruj po Niebieskich Szlakach.
Cześć Twojej Pamięci
Przyjaciele, Koleżanki i Koledzy
Władze Naczelne Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego
Warszawa, dnia 26 października 2023 r.
