Turystyka piesza

Reaktywowane w listopadzie 1945 roku Polskie Towarzystwo Krajoznawcze wpisało do swojego statutu tradycje pieszego wędrowania powołując Komisję Turystyczno-Wycieczkową i utrzymało ten kierunek działalności w statucie połączonych Towarzystw PTK i PTT.

            W kadencji 1951-1954 przed turystyką pieszą pojawiają się zupełnie nowe zadania jak najszerszej popularyzacji turystyki pieszej i krajoznawstwa w szerokich kręgach społeczeństwa, a w szczególności w środowiskach młodzieżowych, przy pełnym poparciu ówczesnych władz stawiających na masowość we wszystkich dyscyplinach turystyki. W tych warunkach turystyka piesza jako najtańsza i najłatwiej dostępna forma czynnego wypoczynku, rozpoczyna swój intensywny rozwój.

            Odpowiadając na to społeczne zapotrzebowanie Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego w dniu 21 czerwca 1952 roku powołuje do życia Komisję Turystyki Pieszej ZG PTTK. Nowopowstała Komisja przejmuje inicjatywę w zakresie umasowienia turystyki pieszej i ustala kierunki działania. Założycielami Komisji są zasłużeni wybitni krajoznawcy wchodzący w jej skład w kolejnych kadencjach. Między innymi należy wymienić: Edmunda Mieroszewicza, Adama Słomczyńskiego, Kazimierza Biskupskiego czy Stanisława Gabryszewskiego.

            Wśród wielu imprez najdłuższe tradycje posiadają organizowane dwie imprezy centralne. Ich zadaniem jest popularyzacja i promowanie walorów turystyczno-krajoznawczych poszczególnych regionów Polski. Są to – przeznaczony dla kadry – Ogólnopolski Zlot Przodowników Turystyki Pieszej, który po raz pierwszy odbył się w 1958 roku i o dwa lata młodszy Ogólnopolski Wysokokwalifikowany Rajd Pieszy dla szerokiej rzeszy turystów. Na szczególną uwagę zasługują imprezy o tematyce historycznej kończone spotkaniami z wybitnymi znawcami tematu, a niekiedy również sesjami naukowymi. Ważnym kierunkiem jest ich programowanie i popularyzacja, w której aktywnie uczestniczą oddziałowe komisje turystyki pieszej. Ponadto Komisja opiniuje i wspomaga lokalne inicjatywy kadry piechurów opracowującej programy imprez i regulaminy odznak regionalnych oraz okolicznościowych, uwzględniając walory krajoznawcze regionu. Inną formą współpracy z oddziałowymi komisjami turystyki pieszej jest zapraszanie przedstawicieli jednostek organizujących imprezy centralne i szkolenia do udziału w posiedzeniach Komisji, coroczne posiedzenia wyjazdowe oraz uczestniczenie przedstawicieli Komisji w egzaminach dla kandydatów na przodownika turystyki pieszej III stopnia, oraz przodowników poszerzających uprawnienia.

            Od początku istnienia Komisji Turystyki Pieszej ZG PTTK ważnym rozdziałem w działalności programowej jest czuwanie nad stanem technicznym oraz rozbudowa krajowej sieci nizinnych szlaków pieszych. W ostatnich latach dołączyły biegnące przez Polskę a rozpoczynające się w Europie Zachodniej, szlaki międzynarodowe.

            Znaczącą rolę w działalności Komisji odegrały odznaki turystyki pieszej – ustanowiona przed 50 laty i dostępna uczestnikom wszystkich imprez pieszych, wielostopniowa Odznaka Turystyki Pieszej oraz funkcjonująca od ponad 20 lat, przeznaczona dla dzieci, odznaka „Siedmiomilowe Buty”. Ich udział w popularyzacji turystyki pieszej jest nie do przecenienia.

            Niemniejsze znaczenie mają wydawane na przestrzeni całej działalności Komisji okolicznościowe medale i odznaki upamiętniające ważne rocznice historyczne oraz rajdy i wycieczki o bardzo zróżnicowanej tematyce w tym również regionalnej.

            Ustalone w pierwszych latach działalności kierunki działania Komisji systematycznie wzbogacane są o ciekawe inicjatywy, wypływające również od kadry oddziałowej. Komisja kontynuuje popularyzację treści historycznych w imprezach pieszych mających na celu upamiętnienie wydarzeń z przeszłości i patronuje działalności oddziałowych komisji turystyki pieszej wprowadzających tematykę regionalną i współczesną.